Boş konuşan insan çana benzer, içi boş olduğu için çok ses çıkartır.
Aşk, aklın uyuduğu, kalbin uyandığı zamandır.
Farz et ki rüzgardım, esip geçtim hayatından.
O gece gördüm, onun gözlerinde gördüm, gün ne güzel doğarmış meğer açık denizlerde.
Sende takdir olunmamış rızık eline geçmez. Sana ayrılmış olan da asla başkasına gitmez.
Bende yok sabr-ı sükun, sende vefadan zerre. İki yoktan ne çıkar, fikredelim bir kerre.
Öyle bir zamanda gel ki, vazgeçmek mümkün olmasın.
